วัดแพรก [แพฺรก] เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 4 บ้านหัวคูนอก ตำบลปลายบาง อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี

ประวัติการสร้างวัดแพรกมีการเล่าไว้สองแบบ แบบแรกกล่าวว่า วัดแพรกสร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนกลาง มีเรื่องเล่าว่า เดิมบริเวณนี้เป็นท้องนา มีครอบครัวชาวมอญอาศัยอยู่ ชาวมอญชื่อนายทองซึ่งชาวบ้านเรียกว่าท่านขุนทอง มีภรรยาชื่อนางแจก ได้ให้บุตรชายชื่อนายมากหรือนายบุญมากบวชเป็นพระ โดยต้องเดินแห่ลัดทุ่งไปบวชที่วัดปรางค์หลวงและจำพรรษาที่วัดโบสถ์บน เมื่อครอบครัวของท่านขุนทองเดินทางไปทำบุญที่วัดด้วยความยากลำบาก พระบุญมากจึงปรารภกับโยมพ่อและโยมแม่ของท่านว่าสมควรสร้างวัดขึ้นในหมู่บ้านของพวกตน ครอบครัวชาวมอญนี้จึงได้สร้างวัดขึ้น โดยนางแจกบริจาคที่นา 9 ไร่ และนิมนต์พระอาจารย์บัวหรืออาจารย์สายบัว ธมฺมรกฺขิโต มาเป็นประธานในการสร้าง ชาวบ้านเรียกวัดว่า วัดยายแจก เมื่อท่านขุนทองถึงแก่กรรม นางแจกก็สร้างวิหารอุทิศแก่ท่านขุนทอง และเมื่อท่านอาจารย์สายบัวมรณภาพ นางแจกก็สร้างพระพุทธรูปปางปาลิไลยก์ขึ้น 2 องค์ ไว้หน้าวิหาร บรรดาชาวพุทธพากันเรียกพระพุทธรูปองค์นี้ว่า หลวงพ่อบัว และต่อมาได้เรียกชื่อวัดเพี้ยนกันไปจนกลายเป็น “วัดแพรก” เมื่อราว พ.ศ. 2230 ส่วนแบบที่สองมาจากหนังสือ ประวัติวัดทั่วราชอาณาจักร เล่ม 2 ซึ่งกล่าวว่า วัดแพรกสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2440 ที่ดินที่ตั้งวัดนั้นปรากฏว่าเป็นที่ดินพระราชทานตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว วัดตั้งอยู่ริมคลองตรงที่คลองสี่สายมาตัดกัน ได้แก่ คลองหัวคู คลองบางคูเวียง คลองขื่อขวาง และคลองปลายบาง บริเวณนี้เป็นที่จอดพักแพไม้ไผ่ดูเกะกะไม่เป็นระเบียบ ชาวบ้านเรียกว่า “วัดแพรก” [แพ-รก] นานเข้าก็ออกเสียงเพี้ยนเป็น [แพฺรก]